یک مقامی هم هست به نام ستاره ی عن فامیل. اگر شما همینطوری فی سبیل الله به علم علاقمندین در کودکی هم احتمالاً درستون از بقیه بهتره و خود به خود به این مقام نایل میشین. البته آخرین بارقه ی این ستاره پس از کنکور خاموش میشه. کم کم انتظارات عوض میشه. معیار ستارگی برای فامیل این میشه که چقد تو باشگاه بر و بازو درست کردین یا چقد بلدین با نوه ی ننر پسر عموی مادرتون سر و کله بزنین یا چقد میتونین با ملت گرم بگیرین و سؤالای بی سر و ته بپرسین، اگر هم از دستتون در رفت و اظهار نظری کردین اول سکوتی برقرار میشه و بعد فامیل با بزرگواری وانمود میکنن اصلاً چیزی نگفتین. یکی از سخت ترین لحظه ها وقتیه که یکی میپرسه حالا این شیمی فیزیک چی هست؟ بعد شما در حالی که تو دلتون دارین میگین "آخه تخم سگ تو اصلاً میفهمی شیمی و فیزیک چیه که حالا میخوای بدونی شیمی فیزیک چیه؟" باید یک سری پرت و پلا بگین که یارو هم تو دلش بگه "آخی این پسر بچه بود باهوش بودا الان نمیدونم چرا انقد خرفت شده".
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر