counter

۱۳۹۱ آذر ۲۸, سه‌شنبه

آداب آلمانی 12: بار

در تکامل (یا فرگشت) مرحله هایی هست که گونه ها جدا میشن مثلاً اخلاف فلان میمون میرن به سوی آدم شدن و اخلاف برادرش میرن که گوریل بشن و این دو شاخه دیگه هیچگاه با هم برخورد ندارن. برای بارهای اروپا این جدایی با تصویب قانون ممنوعیت سیگار در رستورانها بود.
برای اسپانیاییها مزه همراه مشروب همونقدر مهمه که برای ما ایرانیها. همین تعصب تاپاس رو به شهرت جهانی رسونده، این تاپاس که عالم همه دیوانه ی اوست چیزی نیست جز مزه ای که بدون اون عرق خوری برای ما هم بی معنیه و البته که بعضی مزه های ما در اسپانیا هم پیدا میشن.
و اما آلمانیهای جدی لذت مزه رو درنیافتند و سیگار رو برگزیدن، در این مرحله خوراکیها از بارها برچیده شد و خوردن به رستورانها (اون هم طبیعتاً غذای اصلی و نه در حد مزه) محدود شد. بدون ناخنک چشمه ی سخن هم میخشکه و گفتگو در نمیگیره پس همون بهتر که صدای موسیقی بلند باشه.
در نهایت بارهای آلمانی جایی هستن پر از دود و پر از آدم و با صدای موسیقی بسیار بلند. نه در اونها میشه دور هم جمع شد نه میشه رقصید نه میشه مخ زد و نه هیچ کاری که تصور میکنین در یک بار بشه کرد. بارهای آلمانی طراحی شدن برای اینکه مردم توشون بایستن و ایستاده مشروب بخورن و سیگار بکشن و از همه مهمتر فراموش کنن که تنهان.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر